zajadanie stresu a zaburzenia odzywiania

30 kwietnia 2015, o 20:16

Jak wiele osob wie, mam tez problem z jedzeniem. Ostatnio udalo mi sie troche schudnac, a teraz z powodu stresow zaczynam znowu kompulsywniej jesc. Na necie pelno info o zajadaniu stresu, ale co wy osobiscie na to radzicie?
Boje sie, ze znowu sie we mnie zbudza jakies odruchy bulimiczne, a w glebi nie chce. Zeby to tylko pod wplywem impulsu nie wyszlo.
Co radzicie kochani?
Boje sie, ze znowu przytyje duzo, a wtedy proporcjonalnie spada mi nastroj itp. Nie moge sie teraz tymi myslami zameczac bo mam mature.

-- 30 kwietnia 2015, o 19:16 --
Dodam jeszcze, ze czasem mam tak, ze przez stres nic nie jem, ale teraz akurat faza na objadanie sie zwiazane ze stresem. Bo to dziala we dwie strony, jak jestem sama w domu przez uzszy czas to moge nic nie jesc, a jak ktos jest i sie stresuje to jem ciagle.

munka · 1 maja 2015, o 10:43

Hej Divam,
mam podobnie z tym zajadaniem stresu. Najpierw przez lęk chudne, a potem nadrabiam to z nadwyżką. Mysle, ze jedyna droga, aby przestac sie objadac, to pozwolenie sobie na przezycie tych trudnych emocji. Złapac sie na tym, kiedy sie siega po batona (powiedzmy juz czwartego:D) i zadac sobie pytanie przed czym uciekam?Moze to jest wscieklosc, moze ból psychiczny, rozczarowanie, żal...ludzie na wszelkie mozliwe sposoby unikaja tych emocji, a prawda jest taka, ze da sie je przezyc. Poza tym doskwiera nam niskie poczucie wlasnej wartosci, myslimy, ze jak bedziemy grube, to czeka nas odrzucenie i wstyd...a to gowno prawda:)
I powiem Ci cos..kiedys czytałam Twoje pierwsze posty i od razu pomyslalam sobie 'jaka fajna dziewczyna, normalnie mam ochote Ją przytulić'. Bardzo mi sie podoba Twoj sposob wyrazania mysli. Jest taki oryginalny:).
Nie musimy Kochana byc idealne..nie ma ideałów. Pracuj nad wewnetrzna akceptacja siebie, badz dla siebie dobra i wyrozumiała, przygarnij ta mała Divam, ktora zyje w Tobie

Victor · 1 maja 2015, o 17:35

Munia fajnie napisała.
Do tego uciekanie się do objadania się w stresie czy napięciu jest troszkę w zasadzie podobne a w niektórych wypadkach opiera się na tych samych zasadach co np uciekanie do spożycia alkoholu w takich momentach lub uciekanie się do masturbacji bardzo częstej przy napięciu. A to dlatego, ze daje to szybką i chwilową co prawda ale szybka i sporą przyjemność, własnie dlatego potem łatwo to powtarzać, nawet kilka razy aby sobie "zrobic dobrze" aby ta dopamina strzeliła czy jakieś inne przekaźniki.
A zarazem chwilowo zająć się czymś innym, odreagować itd.

Tu własnie rzecz w przyjmowaniu tego stresu, tych różnych negatywnych emocji, rzecz w odbieraniu sytuacji, które ten stres powodują i te emocje.
A także właśnie po prostu łapanie się przed faktem kolejnego jedzenia czy innych radość jak to własnie munka napisała.
Można oczywiście stosowac różne pomoce, jak pisanie sobie tego na kartkach, przypominanie w taki sposób o tym, tworzenie jakiś tabelek jedzenia ale w gruncie rzeczy chodzi o to aby sie powstrzymać, aby nauczyć się przyjemnośc odłożyć na później mimo trudnej sytuacji.

aga1234 · 3 maja 2015, o 19:42

tez mam taki problem ale staram sie nad tym panowac choc czasami naprawde bylo ciezko slodycze zastepuje owocami np bananami sa kaloryczne ale to owoc jakby nie bylo

13 maja 2015, o 13:29

Wiecie co zrobiłam? Jadłam fistaszki...Musiałam je rozłupywać i tak je jadłam i jadłam. Lepsze to niż czekolady i inne takie.
Jak już się nie można z tym stresem pogodzić to chociaż tak sobie poradziłam.

nigra88 · 13 maja 2015, o 13:46

Dobre z tymi fistaszkowe

to ich rozłupywanie jest wciągające

ja tez wypróbowałam żucie gumy owocowej. jakos nawet szczękościsk u mnie złagodziła

albo takie twarde gumowate bajgle czy obwarzanki jak w Krakowie

jedzenie ich mnie jakos odstresowuje

13 maja 2015, o 14:20

Haha gumy też jadłam, tylko ile paczek gum można dziennie przemielić

To już wole fistaszki, zjem ich kilkanaście i jakoś "zaspokojona" jestem

mojaastoodwaga · 19 czerwca 2015, o 10:04

Wydaje mi sie ze ni ma sensu tego robic a motywacja niech bedzie to ze bedziesz gruba swinia

Klarson · 10 października 2015, o 00:47

Ja miałąmy z tym poważny porblem i teraz tez mam predyspozycje - tylko że mam odwrotnie, jak jestem z innymi to się nakręcam i żyję emocjami, a ja jestem sama to wchodzę w lękowy letargi Wpier* - ale teraz sobie z tym poradziłam - zamiast jedzenia, ruch , spacer , bieganie na rozładowanie emocji i samodyscpylina, pomogła mi też bardzo świadomość teog co dokładnie jem pdt. dziś zjadłam to i to - wtedy np. wiem że zjadłam tyle co powinnam i psychicznie mnie aż tak nie ciagnie

Zofiaa254 · 11 października 2015, o 12:16

Bradzo fajnie pomaga worek treningowy w wyładowaniu zlych emocji również bieganie to super opcja

Sylvana · 3 grudnia 2015, o 00:56

Bardzo fajny Wasz sposób z fistaszkami, takie jedzenie wymaga większej uwagi niż np. bezmyślne wsunięcie batona i dalsze stresowanie się, nie potrzebujemy następnego batona. Ja z zajadaniem miałam najgorzej w liceum przed maturą, zjadałam dziennie tabliczkę czekolady i paczkę żelków. Masakra. Na studiach przestałam tak jeść, ale waga dalej szła w górę, może po prostu tak bardzo zwolnił mi metabolizm, no i nieregularnie jadłam. Teraz przywiązuję dużą wagę do śniadań, których wcześniej nie jadłam i jest trochę lepiej.

bozenka17 · 4 grudnia 2015, o 15:30

Ja właśnie w takim stresie nic nie mogę przełknąć i dlatego jestem chuda

Rosebud · 17 stycznia 2016, o 13:03

Ja właśnie mam problem przytylem przez objadanie sie ok 20kg w przeciagu roku, zawsze mialem niedowage, teraz mam niby dobra wage, ale jesli tak dalej bedzie to bede miec nadwage, mam brzuszek i poszlo mi w uda, nie chce tak wygladac, jak sobie z tym radzic? Zmienic leki? Do tego uzaleznienie od kofeiny zle sie czuje leki wzmagaja po, ale potrafie jak np dzis wypic dzbanek kawy do tego dolewam wode z kranu zeby szybciej wypic i to jesy zabojstwo dla zapalenai zoladka.

zebulon · 17 stycznia 2016, o 13:18

ciesz sie że mozesz jesc ... jak ja zjem to mam objawy jakby serce mial w żołądku i tak sie morduje ze czasem wole nie jeść

Rosebud · 17 stycznia 2016, o 13:23

Tyle, ze ja mam juz rozstepy na udach i plecach od tycia, co mnie bardzo obrzydza i wpedza w doła