Hej
Piszę ten post ponieważ chciałabym od Was usłyszeć w sumie słowa wsparcia i motywacji
Na OCD choruję od dziecka tylko kiedyś nie przeszkadzało mi to w życiu, chodziłam sobie do łazienki przed snem nieparzystą ilość razy w okresie stresującym więcej i tyle. Niestety w te wakacje mój mózg nie wytrzymał ciągłego życia w stresie i napięciu i nie wyrobił. Zaczęła się bezsenność związana z ciągłymi natręctwami i lękiem przed nieprzespaną nocą. Jestem w trakcie terapii ( od października na NFZ) stosuje relaksację Jacobsona, afirmacje, czasami medytacje i hipnozę ( wszystko na youtube). Zdarzały się lepsze i gorsze momenty wiadomo. Jednak był juz czas kiedy w ciągu 3 tygodni zdarzył się jeden kryzys ( spałam 2 h) i nie przejmowałam się tym po prostu zaczęlam dzień z myślą "ok zdarza się przecież mam nerwice i muszę mieć czas żeby z tego wyjść to normalne) niestety ostatnio wszystko wróciło jak w wakacje jedna noc była koszmarna nie spałam ani sekundy, natręctwa zaczęły mnie strasznie męczyć i nie umiałam nad nimi panować. Terapeutka mi kazała po prostu nie iść do łazienki, ale to jest strasznie silne i ja nie daje fizycznie rady (zaczyna mi bić serce, uderzać krew do głowy no i ciągłe parcie na pęcherz wiadomo). Zatraciłam gdzieś ten wcześniejszy sposób myślenia i wolę walki. Oprócz tego psychiatra powiedziała mi żebym przy każdym kryzysie po prostu brała hydroksyzyne i nie martwiła się nocą czy natręctwami. Tylko czy w taki sposób to moim jedynym sposobem na pokonanie lęku i natręctw nie będzie lek? Bo jak ich nie brałam to czasem udawało mi się to pokonać, a czasem faktycznie było gorzej i po takiej nocy byłam wykończona fizycznie i psychicznie. Terapeutka mi powiedziała, że skoro mam gorszy okres warto żebym przez kilka dni brała ją codziennie żeby zregenerować umysł - tylko czy to nie jest przyzwyczajenie go, że uspokoi się tylko poprzez lek? Powiedzcie mi czy powinnam już olać te swoje myśli i brać lek i wierzyć w to, że za jakiś czas sama się nauczę ogarniać te natręctwa? Czytałam artykuły na forum oglądałam filmiki na yt wszystko fajnie czasem mi się udaje, ale czasami nie i wtedy mam do siebie wielki żal, że nie dałam sobie za tym sama rady tylko z lekiem. Terapeutka mówi, żebym się nie przejmowała tyko wzięła lek i miała spokój. Oprócz tego mam wrażenie, że kręcę się w kółko -dobrze, źle, idealnie, beznadziejnie. Proszę napiszcie mi jakieś dobre słowa i przede wszystkim doradźcie z tym lekiem bo nie powiem pomaga tylko czy to nie jest droga skróty i maskowanie objawów? Sama terapeutka była zdziwiona ze było juz tak dobrze, a raptem wszystko wróciło
Dodam, że mam terapię EDMR uważacie, że w przypadku OCD i nerwicy lękowej jest ona skuteczna? Dziękuje wszystkim co dotarli do końca czytania tego
- ten cytat ma tylko Pokazać jaka determinacja powinna występować przy wyjściu z Zaburzenia . ( a przy okazji mnie rozbawiło )