aleola pisze: ↑

16 sierpnia 2023, o 09:00

Cześć jestem Ola, mam ogromną nadzieję że uda Wam się odpisać na moją wiadomość, od kilku dnia słucham Waszych nagrań i są dla mnie bardzo pomocne.
Ale od początku w 2020 roku miałam pierwszy atak paniki poprzedzony wyjazdem w góry podczas którego chwilami nie czułam się sobą postanowiłam udać się do psychiatry i na psychoterapię wówczas zdiagnozowano u mnie nerwice lękową i przepisano promolan 50mg który zażywalam przez okres roku i wówczas uczęszczałam na terapie psychodynamiczną po jej ukończeniu czułam się dobrze, objawy somatyczne takie jak kołatanie serca, gula w gardle, pocenie się rąk i stóp ustąpiły.
W 2022 roku z uwagi na poronienia nawracjace podjęłam terapie behawioralno- poznawczą podczas której miałam hipnozy w czasie trwania terapi nasiliły się objawy somatyczne i kilka razy miałam atak paniki często pomagało mi słuchanie na yt medytacji na wyciszenie i wzięcie nawet ćwiartki hydrokzyzyny. Jednak podczas ataków paniki zaczęłam czuć że nie wiem co się że mną dzieje i zaczęłam mieć obawy że choruje na schizofrenie, gdy poczułam się znacznie gorzej zaczęłam w internecie rozwiązywać testy i czulam ulgę że nie mam objawów schizofreni ani choroby dwu biegunowej jednak ulga zniknęła gdy po kilku dniach zaczęłam do Siebie przyklejać objawy które wyczytałam np. o splątanie myśli ( zasypiając miałam świadomość myśli i one się ze sobą w żaden sposób nie łączyły i pojawił się jeszcze większy lęk i problemy ze snem i od kilku dni stale przyklejają się do mnie piosenki i odtwarzam je w głowie cały dzień i znów obawa że to choroba dwubiegunowa. Zapisałam się do psychiatry na NFZ opowiedziałam swoje objawy i usłyszałam że mam nerwice lękową i dostałam lek setalof po zażyciu pierwszej tabletki wybudzialam się w nocy z atakiem paniki po 2 tabletce ponownie i lekarka zaproponowała odstawienie leków i branie hydrokzyzyzy i promolanu jednak postanowiłam zapisać się do najlepszego lekarza w moim mieście czekałam na wizytę dwa tyg. i przez ten czas czulam się fatalnie. W czasie wizyty usłyszałam diagnozę zaburzenia lękowe i początki zaburzeń natrętnych dostałam lek citabax oraz na 3 tyg lek lexotan w czasie zażywania lexotnu czułam się w końcu sobą jednak podczas schodzenia z dawki znów pojawił się lęk i problemy ze snem. Cały dzień mam świadomość swoich myśli wiem jak to brzmi ale tak mam cały dzień wiem o czym myśle i słuchałam w waszym nagraniu że to wynika z zaburzenia i że to egocentryzm. (Ale nie potrafię inaczej, z uwagi na pojawienie się kilku ataków paniki dziennie i urlop mojej psychiarty odbylam wizyte na sorze szpitala psychiatrycznego gdzie zapisano mi lek pragiola jednej nocy pomaga na sen innej nie, kiedy czuje się lepiej nie zażywam go w ciągu dnia bo nie czuje się po nim sobą. )Właśnie kiedy usłyszałam wasze pierwsze nagranie poczułam że nie jestem sama że to zaburzenie lękowe, a nie choroba psychiczna i od dwóch dni stram się uwierzyć że mam tylko zaburzenie jednak jest to dla mnie niezwykle trudne bo gdy tylko pojawią się lęk lub nieprzespana noc jak dziś zaczynam szukać, znów upewniać się że jestem zdrowa psychicznie i mam tylko zaburzenie. Mam takie poczucie, że mam problem z zaufaniem do innych a już napewno do siebie i dlatego akceptacja I wiara że to zaburzenia lękowe jest dla mnie takom ogromnym wyzwaniem.
Nigdzie na forum nie znalazłam informacji dot. tego splątania myśli przed snem stąd moja potrzeba upewnienia się choć chyba ponownego bo lekach wyjaśnił mi że nie mam schizofreni jednak uwierzyłam jak widać tylko na krótki czas. Obecnie wiem że leki na mnie nie działają (jedyne efekt mam po lekach benzo) jednak nie chce ich jeść ponieważ nie chce się uzależnić od tabletki szczęścia i tym samym jeszcze bardziej zmniejszyć sobie efekt działania leków SSRI i wiary we własne możliwość. Bardzo proszę o pomoc. Pozdrawiam Ola

Leolena pisze: ↑

16 sierpnia 2023, o 17:41

Cześć wszystkim!
U mnie znikąd jak to nerwica ma w swoim zwyczaju nagle przyszedł strach…
Staram się schodzić z leków, biorę 25mg Asentry dziennie. Chciałabym kiedy zajść w ciąże ale bardzo się boje ze maluszek mogły być chory ze jakoś leki Ssri podziałają na niego nawet jak nie będę ich zażywać.
Wyczytałam tez ze mając nerwice maluszek może mieć autyzm. Strasznie się tego boje bo nie chciałabym żeby przeze mnie coś mu było🥺
Ja wiem ze to jest głupi lęk bo narazie nie planuje ale to gdybanie mnie okropnie meczy… co jeśli
Co lekarz to opinia a w Was zawsze jest wsparcie i szczere odpowiedzi
Powiedzcie mj proszę czy wiecie coś na temat czy lekki tylu Asentra są bezpieczne w ciąży a nawet jeśli się ich nie zażywa to czy mając nerwice zwiększa się szansa na chore dziecko 🥺
Dziękuje forumowicze z góry za odpowiedz!

Ściskam Was mocni

Leolena pisze: ↑

16 sierpnia 2023, o 17:41

Cześć wszystkim!
U mnie znikąd jak to nerwica ma w swoim zwyczaju nagle przyszedł strach…
Staram się schodzić z leków, biorę 25mg Asentry dziennie. Chciałabym kiedy zajść w ciąże ale bardzo się boje ze maluszek mogły być chory ze jakoś leki Ssri podziałają na niego nawet jak nie będę ich zażywać.
Wyczytałam tez ze mając nerwice maluszek może mieć autyzm. Strasznie się tego boje bo nie chciałabym żeby przeze mnie coś mu było🥺
Ja wiem ze to jest głupi lęk bo narazie nie planuje ale to gdybanie mnie okropnie meczy… co jeśli
Co lekarz to opinia a w Was zawsze jest wsparcie i szczere odpowiedzi
Powiedzcie mj proszę czy wiecie coś na temat czy lekki tylu Asentra są bezpieczne w ciąży a nawet jeśli się ich nie zażywa to czy mając nerwice zwiększa się szansa na chore dziecko 🥺
Dziękuje forumowicze z góry za odpowiedz!

Ściskam Was mocni

aneczkaa19072000 pisze: ↑

21 sierpnia 2023, o 10:59

Witajcie pisze post z nadzieją,że może wy rozróżnicie co mi dolega- nerwica ktora mi towarzyszy od 2018 roku i była w uśpieniu czy może całkiem nowa depresja poprodowa? Urodziłam córkę 8 tygodni temu.. niby nowa sytuacja ale już powinnam się przyzwyczaić sprawa wygląda następująco,mianowicie nie "Żywie" do niej zbytnio uczuć- sama nie wiem czy ją kocham czy nie inne mamy zapatrzone w swoje dzieci a jakoś tak nie bardzo chciałabym,żeby było inaczej czasem czuje jakbym nie była jej mamą ani żeby to była moja córka boje się że to się nie zmieni :/ nie wiem co mam o tym myśleć - wiem że depresja rządzi się swoimi prawami :brak snu ,apetytu , zaniedbywanie dziecka czy obowiązków domowych a ja raczej nie mam takich rzeczy ,tylko placz bo nie czuje tego co bym chciała ,że jestem taka obojętna w uczuciach do malutkiej :C a ona tak bardzo zasługuje na miłość a ja czuje ze nie umiem jej dać tego poczucia:c czasem się łapie i sobie uświadamiam że podświadomie ją kocham choćby karmieniem czy przewijaniem ,nocnym wstawaniem :c strasznie chce ją kochać, ale znam trochę ten schemat (cała nerwica cierpię na ROCD) I wiem że im bardziej będę chcieć tym bardziej nie będę mogła.. co myślicie? Proszę o odpowiedź:(

ewel-23 pisze: ↑

28 sierpnia 2023, o 08:50

Witam, jak poradzić sobie z mdłościami, które pojawiają się już z samego rana??