Ruda1990 pisze: ↑

24 października 2018, o 19:30

Klaudia ja dokładnie miałam takie samo myślenie. Mam narzeczonego, myślałam, że to już koniec i też nie chciałam żeby był z kimś chorym. Tak jak widzisz, to jakiś schemat, który większość nerwicowcow przerabia. Skup się na tym, z czym masz rzeczywiście problem-nerwica. Schizofrenię zostaw tym, którzy naprawdę są chorzy. Zobaczysz, nie od razu Co przejdą dziwne myśli, ale powolutku miną.

Ruda1990 pisze: ↑

24 października 2018, o 18:49

Klaudia55 pisze: ↑

24 października 2018, o 16:25

Hej. Mam ogromną fobie na punkcie chorób psychicznych. Niby zdiagnozowane zaburzenia lękowe, wszystko już jakby jest lepiej aż nagle oglądam tv i z czegos się cieszylam a tu myśl i z czego ja się cieszę.. Boze wiem że w schizofreni tez sa takie myśli.. nie wiem skąd się to pojawiło pierwszy raz tak mam a myślałam że jest dobrze a teraz siedzę i się trzęse cala czy aby nie zaczynam słyszeć głosów bo nigdy nie miałam takich myśli..to natręt czy nie wiem głos w głowie? Oszaleje zaraz tak się boję

Klaudia! Ja też przez to przechodziłam;-) poczytaj moje poprzednie posty, ja panicznie bałam się schizofrenii. Poczytaj jak wmawiałam sobie, że remont za ścianą to głosy w mojej głowie, jak dostawałam paniki na samą myśl o schizofrenii. Ja byłam już tak wkręcona, że byłam u paru psychologów i psychiatrów i wręcz im wmawiałam, że mam schizofrenię. Byłam na takim etapie, że szukałam ośrodka da psychicznie chorych, gdzie będę miała w miarę dobre warunki. Cały świat mi się zawalił. Moje myśli postrzegałam jako głosy, każdego z domowników pytałam, czy to też słyszeli, czy widzieli ptaka za oknem itd. itp. to naprawdę ciężko opisać tak 1 do 1 ale musisz mi wierzyć, że to była parodia. Miałam hipnagogi (omamy przysenne) które już tylko utwierdziły mnie w przekonaniu, że mam schizofrenię i to koniec. Nic nie dawały słowa specjalistów, najbliższych, że wszystko jest ok-mam nerwicę, stąd sama się wkręcam. Dopiero jak zapisałam się do Wiktora, on poświęcił mi na pierwszej sesji 2.5 h, gdzie dokładnie krok po kroku objaśnił dlaczego nie mam schizofrenii, podał argumenty nie do zbicia. Przede wszystkim, każdy z nas ma jakiś tym osobowości. Osoby które zapadają na nerwicę, najczęściej mają osobowośc neurotyczna. Osoby które zapadają na schizofrenię mają osobowośc psychotyczną. Typu osobowości nie zmienisz. Nie masz szans, mając nerwicę i osobowość neurotyczna dostać schizofrenii! Tak samo schizofrenik nie będzie się zastanawiał tak jak Ty, czy na pewno coś słyszy, czy on ma schizofrenię, czy jej dostanie. On jest PEWNY, że to co słyszy, widzi jest prawdziwe. Psychiatra podała mi też jeden argument.
1. Nerwicowcowi bardzo ciężko wytłumaczyć, że NIE MA schizofrenii.
2. Dla odmiany schizofrenikowi bardzo ciężko wytłumaczyć, że ma schizofrenię.
Gdybyś miała schizofrenię, początki albo cokolwiek jeszcze sobie wyczytałas Googlach to nie wiedzialabys tu i nie pytalabys, czy ja masz, tylko zylabys swoimi urojeniami a Twoi najbliżsi byliby przerażeni, że widzisz/słyszysz coś, czego oni nie widzą/nie słysza. Do Ciebie nawet przez sekundę nie dotarłoby, że masz urojenia/schizofrenię bo po prostu byś ja miała! Pozdrawiam i nie daj się iluzji nerwicowej, Kobito bez schizofrenii;-)

Natalie1208 pisze: ↑

24 października 2018, o 20:33

Ruda1990 pisze: ↑

24 października 2018, o 18:49

Klaudia55 pisze: ↑

24 października 2018, o 16:25

Hej. Mam ogromną fobie na punkcie chorób psychicznych. Niby zdiagnozowane zaburzenia lękowe, wszystko już jakby jest lepiej aż nagle oglądam tv i z czegos się cieszylam a tu myśl i z czego ja się cieszę.. Boze wiem że w schizofreni tez sa takie myśli.. nie wiem skąd się to pojawiło pierwszy raz tak mam a myślałam że jest dobrze a teraz siedzę i się trzęse cala czy aby nie zaczynam słyszeć głosów bo nigdy nie miałam takich myśli..to natręt czy nie wiem głos w głowie? Oszaleje zaraz tak się boję

Klaudia! Ja też przez to przechodziłam;-) poczytaj moje poprzednie posty, ja panicznie bałam się schizofrenii. Poczytaj jak wmawiałam sobie, że remont za ścianą to głosy w mojej głowie, jak dostawałam paniki na samą myśl o schizofrenii. Ja byłam już tak wkręcona, że byłam u paru psychologów i psychiatrów i wręcz im wmawiałam, że mam schizofrenię. Byłam na takim etapie, że szukałam ośrodka da psychicznie chorych, gdzie będę miała w miarę dobre warunki. Cały świat mi się zawalił. Moje myśli postrzegałam jako głosy, każdego z domowników pytałam, czy to też słyszeli, czy widzieli ptaka za oknem itd. itp. to naprawdę ciężko opisać tak 1 do 1 ale musisz mi wierzyć, że to była parodia. Miałam hipnagogi (omamy przysenne) które już tylko utwierdziły mnie w przekonaniu, że mam schizofrenię i to koniec. Nic nie dawały słowa specjalistów, najbliższych, że wszystko jest ok-mam nerwicę, stąd sama się wkręcam. Dopiero jak zapisałam się do Wiktora, on poświęcił mi na pierwszej sesji 2.5 h, gdzie dokładnie krok po kroku objaśnił dlaczego nie mam schizofrenii, podał argumenty nie do zbicia. Przede wszystkim, każdy z nas ma jakiś tym osobowości. Osoby które zapadają na nerwicę, najczęściej mają osobowośc neurotyczna. Osoby które zapadają na schizofrenię mają osobowośc psychotyczną. Typu osobowości nie zmienisz. Nie masz szans, mając nerwicę i osobowość neurotyczna dostać schizofrenii! Tak samo schizofrenik nie będzie się zastanawiał tak jak Ty, czy na pewno coś słyszy, czy on ma schizofrenię, czy jej dostanie. On jest PEWNY, że to co słyszy, widzi jest prawdziwe. Psychiatra podała mi też jeden argument.
1. Nerwicowcowi bardzo ciężko wytłumaczyć, że NIE MA schizofrenii.
2. Dla odmiany schizofrenikowi bardzo ciężko wytłumaczyć, że ma schizofrenię.
Gdybyś miała schizofrenię, początki albo cokolwiek jeszcze sobie wyczytałas Googlach to nie wiedzialabys tu i nie pytalabys, czy ja masz, tylko zylabys swoimi urojeniami a Twoi najbliżsi byliby przerażeni, że widzisz/słyszysz coś, czego oni nie widzą/nie słysza. Do Ciebie nawet przez sekundę nie dotarłoby, że masz urojenia/schizofrenię bo po prostu byś ja miała! Pozdrawiam i nie daj się iluzji nerwicowej, Kobito bez schizofrenii;-)

łoo matko, ja też to wszystko przerabiałam miałam etap że i suzkałam szpitali i ośrodków a nawet chciałam dzownić do domu pomocy społecznej dla psychicnzie chorych, żeby sie zabezpieczyc i mieć pewność że jak sie rozchoruje to ktos się mną zajmie. Każde stuknięcie, szum, telewizor za ściana był zwiastunem schizofrenii. Jak słyszałam rozmowe kogos w innym pokoju , pytałam sie czy inni tez śłysza ze ktos rozmawia, jak widizłam pająka na ścianie pytałam się czy inni tez go widza. Jak byłam w pracy to zastanawiałam sie czy mówie z sensem i pilnowałam zeby nie zrobić jakiejs głupoty, jak stałam na poczcie w kolejce to oczyma wyobraźni widizałam jak zaczynam mówic prorocze wizje i wywożą mnie w kaftanie bezpieczeństwa, jak siedizłąam z rodizna przy stole to myslałam o tym czy sie z nimi juz żegnać bo zaraz pewnie strace kontakt z rzeczywistoscia i rozmyslalam jak moja rodizna na to zareaguje, czy sobie poradza z moja chorobą. Nie no, kabaret Mi tez bardzo pomógł jeden wpis Victora tu na forum własnie o tym że albo sie jest neurotykiem albo psychotykiem, i te dwie rzeczy sie wykluczaja, koneic kropka. Kiedyś Hewad tez powiedział mi , że naprawde jakbym po tylu latach zaburzen lękowych nagle dostała schizofrenii to chyba byłabym peirwszą osobą na tym globie ( oczywiscie na drugi dzień juz miałam myśl: a co jesli bede własnie tą pierwszą osobą? skąd Hewad wie ze nie mgoe dostac schizofrenii??)

menago49 pisze: ↑

24 października 2018, o 19:06

Ale patrzcie jaką ta nerwa popieprzonaa Jak czytam o schizie to osobiście śmiać mi się chce jak można się tego bac.Ja mam inne lęki co dla Was może się wydać śmieszne. Ale cel mamy jeden.Powodzonka

Klaudia55 pisze: ↑

24 października 2018, o 22:13

Natalie1208 pisze: ↑

24 października 2018, o 20:33

Ruda1990 pisze: ↑

24 października 2018, o 18:49

Klaudia! Ja też przez to przechodziłam;-) poczytaj moje poprzednie posty, ja panicznie bałam się schizofrenii. Poczytaj jak wmawiałam sobie, że remont za ścianą to głosy w mojej głowie, jak dostawałam paniki na samą myśl o schizofrenii. Ja byłam już tak wkręcona, że byłam u paru psychologów i psychiatrów i wręcz im wmawiałam, że mam schizofrenię. Byłam na takim etapie, że szukałam ośrodka da psychicznie chorych, gdzie będę miała w miarę dobre warunki. Cały świat mi się zawalił. Moje myśli postrzegałam jako głosy, każdego z domowników pytałam, czy to też słyszeli, czy widzieli ptaka za oknem itd. itp. to naprawdę ciężko opisać tak 1 do 1 ale musisz mi wierzyć, że to była parodia. Miałam hipnagogi (omamy przysenne) które już tylko utwierdziły mnie w przekonaniu, że mam schizofrenię i to koniec. Nic nie dawały słowa specjalistów, najbliższych, że wszystko jest ok-mam nerwicę, stąd sama się wkręcam. Dopiero jak zapisałam się do Wiktora, on poświęcił mi na pierwszej sesji 2.5 h, gdzie dokładnie krok po kroku objaśnił dlaczego nie mam schizofrenii, podał argumenty nie do zbicia. Przede wszystkim, każdy z nas ma jakiś tym osobowości. Osoby które zapadają na nerwicę, najczęściej mają osobowośc neurotyczna. Osoby które zapadają na schizofrenię mają osobowośc psychotyczną. Typu osobowości nie zmienisz. Nie masz szans, mając nerwicę i osobowość neurotyczna dostać schizofrenii! Tak samo schizofrenik nie będzie się zastanawiał tak jak Ty, czy na pewno coś słyszy, czy on ma schizofrenię, czy jej dostanie. On jest PEWNY, że to co słyszy, widzi jest prawdziwe. Psychiatra podała mi też jeden argument.
1. Nerwicowcowi bardzo ciężko wytłumaczyć, że NIE MA schizofrenii.
2. Dla odmiany schizofrenikowi bardzo ciężko wytłumaczyć, że ma schizofrenię.
Gdybyś miała schizofrenię, początki albo cokolwiek jeszcze sobie wyczytałas Googlach to nie wiedzialabys tu i nie pytalabys, czy ja masz, tylko zylabys swoimi urojeniami a Twoi najbliżsi byliby przerażeni, że widzisz/słyszysz coś, czego oni nie widzą/nie słysza. Do Ciebie nawet przez sekundę nie dotarłoby, że masz urojenia/schizofrenię bo po prostu byś ja miała! Pozdrawiam i nie daj się iluzji nerwicowej, Kobito bez schizofrenii;-)

łoo matko, ja też to wszystko przerabiałam miałam etap że i suzkałam szpitali i ośrodków a nawet chciałam dzownić do domu pomocy społecznej dla psychicnzie chorych, żeby sie zabezpieczyc i mieć pewność że jak sie rozchoruje to ktos się mną zajmie. Każde stuknięcie, szum, telewizor za ściana był zwiastunem schizofrenii. Jak słyszałam rozmowe kogos w innym pokoju , pytałam sie czy inni tez śłysza ze ktos rozmawia, jak widizłam pająka na ścianie pytałam się czy inni tez go widza. Jak byłam w pracy to zastanawiałam sie czy mówie z sensem i pilnowałam zeby nie zrobić jakiejs głupoty, jak stałam na poczcie w kolejce to oczyma wyobraźni widizałam jak zaczynam mówic prorocze wizje i wywożą mnie w kaftanie bezpieczeństwa, jak siedizłąam z rodizna przy stole to myslałam o tym czy sie z nimi juz żegnać bo zaraz pewnie strace kontakt z rzeczywistoscia i rozmyslalam jak moja rodizna na to zareaguje, czy sobie poradza z moja chorobą. Nie no, kabaret Mi tez bardzo pomógł jeden wpis Victora tu na forum własnie o tym że albo sie jest neurotykiem albo psychotykiem, i te dwie rzeczy sie wykluczaja, koneic kropka. Kiedyś Hewad tez powiedział mi , że naprawde jakbym po tylu latach zaburzen lękowych nagle dostała schizofrenii to chyba byłabym peirwszą osobą na tym globie ( oczywiscie na drugi dzień juz miałam myśl: a co jesli bede własnie tą pierwszą osobą? skąd Hewad wie ze nie mgoe dostac schizofrenii??)

Wyszłaś już z tego strachu przed tym? Ja kurczę niby wiem że to nerwica, Ale ciężko mi uwierzyć że daje aż takie odpaly.. zero zaufania do siebie,, do swoich zmysłów.. wszystko co opisujesz tez gdzies tam przerabialam, teraz mam etap tego że co nie przeczytam to sobie przypisze, lub ciagle o tym myślę i się nakrecam nie mam już ani siły ani pomysłu jak z tego się odkręcić, za ciula nie mogę tego zaakceptować tak mnie to straszy ze już mam dość :/

Natalie1208 pisze: ↑

25 października 2018, o 08:55

Klaudia55 pisze: ↑

24 października 2018, o 22:13

Natalie1208 pisze: ↑

24 października 2018, o 20:33

łoo matko, ja też to wszystko przerabiałam miałam etap że i suzkałam szpitali i ośrodków a nawet chciałam dzownić do domu pomocy społecznej dla psychicnzie chorych, żeby sie zabezpieczyc i mieć pewność że jak sie rozchoruje to ktos się mną zajmie. Każde stuknięcie, szum, telewizor za ściana był zwiastunem schizofrenii. Jak słyszałam rozmowe kogos w innym pokoju , pytałam sie czy inni tez śłysza ze ktos rozmawia, jak widizłam pająka na ścianie pytałam się czy inni tez go widza. Jak byłam w pracy to zastanawiałam sie czy mówie z sensem i pilnowałam zeby nie zrobić jakiejs głupoty, jak stałam na poczcie w kolejce to oczyma wyobraźni widizałam jak zaczynam mówic prorocze wizje i wywożą mnie w kaftanie bezpieczeństwa, jak siedizłąam z rodizna przy stole to myslałam o tym czy sie z nimi juz żegnać bo zaraz pewnie strace kontakt z rzeczywistoscia i rozmyslalam jak moja rodizna na to zareaguje, czy sobie poradza z moja chorobą. Nie no, kabaret Mi tez bardzo pomógł jeden wpis Victora tu na forum własnie o tym że albo sie jest neurotykiem albo psychotykiem, i te dwie rzeczy sie wykluczaja, koneic kropka. Kiedyś Hewad tez powiedział mi , że naprawde jakbym po tylu latach zaburzen lękowych nagle dostała schizofrenii to chyba byłabym peirwszą osobą na tym globie ( oczywiscie na drugi dzień juz miałam myśl: a co jesli bede własnie tą pierwszą osobą? skąd Hewad wie ze nie mgoe dostac schizofrenii??)

Wyszłaś już z tego strachu przed tym? Ja kurczę niby wiem że to nerwica, Ale ciężko mi uwierzyć że daje aż takie odpaly.. zero zaufania do siebie,, do swoich zmysłów.. wszystko co opisujesz tez gdzies tam przerabialam, teraz mam etap tego że co nie przeczytam to sobie przypisze, lub ciagle o tym myślę i się nakrecam nie mam już ani siły ani pomysłu jak z tego się odkręcić, za ciula nie mogę tego zaakceptować tak mnie to straszy ze już mam dość :/

Miewam momenty nakrecenia, ale sa juz one zdecydowanie krótsze, potrafie olać te mysli i zyć. To przychodzi z czasem,juz w pewnym momencie umysł lapie ze to ściema i nei ma co sie nad tym zatrzymywać. Po 3 latach obaw o schizofrenie narawde w któryms momencie trzeba było powiedziec sobie stop, bo zycie mija a człowiek traci czas na bezsensowne gdybanie co jesli to jzu schizofrenia, albo jak w przyszłosci dostane.

Klaudia55 pisze: ↑

24 października 2018, o 16:25

Hej. Mam ogromną fobie na punkcie chorób psychicznych. Niby zdiagnozowane zaburzenia lękowe, wszystko już jakby jest lepiej aż nagle oglądam tv i z czegos się cieszylam a tu myśl i z czego ja się cieszę.. Boze wiem że w schizofreni tez sa takie myśli.. nie wiem skąd się to pojawiło pierwszy raz tak mam a myślałam że jest dobrze a teraz siedzę i się trzęse cala czy aby nie zaczynam słyszeć głosów bo nigdy nie miałam takich myśli..to natręt czy nie wiem głos w głowie? Oszaleje zaraz tak się boję

xAga pisze: ↑

26 października 2018, o 09:58

Klaudia55 pisze: ↑

24 października 2018, o 16:25

Hej. Mam ogromną fobie na punkcie chorób psychicznych. Niby zdiagnozowane zaburzenia lękowe, wszystko już jakby jest lepiej aż nagle oglądam tv i z czegos się cieszylam a tu myśl i z czego ja się cieszę.. Boze wiem że w schizofreni tez sa takie myśli.. nie wiem skąd się to pojawiło pierwszy raz tak mam a myślałam że jest dobrze a teraz siedzę i się trzęse cala czy aby nie zaczynam słyszeć głosów bo nigdy nie miałam takich myśli..to natręt czy nie wiem głos w głowie? Oszaleje zaraz tak się boję

Też miałam kilka lat temu taki etap strachu przed psychozą i schizofrenią. Na szczęście jest już daleko za mną i teraz wydaje mi się to śmieszne i absurdalne co wtedy myślałam, więc na pewno się z tego wychodzi A co do Twoich myśli to po prostu jesteś przewrażliwiona na wszystko co się dzieje w Twoim umyśle przez nerwicę. Jakbyś miała schizofrenię, to gdybyś słyszała głosy nie wpadałabyś w panikę pod tytułem "o nie, zaczynam słyszeć głosy, wariuję, muszę iść do lekarza!" tylko myślałabyś "to CIA nasyła mi te myśli jakimś nowym systemem szpiegującym, muszę nałożyć czepek z folii aluminiowej, żeby zakłócić sygnał". Oczywiście to przerysowane, celowo. Chyba wiesz o co chodzi Ale sama widzisz, jaka ogromna różnica jest między tymi sposobami myślenia. Poza tym gdybyś słyszała głosy to byś je faktycznie słyszała, więc nie przyszłoby Ci do głowy, że to Twoja myśl. Tylko poszłabyś szukać po mieszkaniu, kto to do Ciebie mówi. Myśląc sobie racjonalnie w ten sposób da się wyjść z tego błędnego koła

Klaudia55 pisze: ↑

26 października 2018, o 11:07

xAga pisze: ↑

26 października 2018, o 09:58

Klaudia55 pisze: ↑

24 października 2018, o 16:25

Hej. Mam ogromną fobie na punkcie chorób psychicznych. Niby zdiagnozowane zaburzenia lękowe, wszystko już jakby jest lepiej aż nagle oglądam tv i z czegos się cieszylam a tu myśl i z czego ja się cieszę.. Boze wiem że w schizofreni tez sa takie myśli.. nie wiem skąd się to pojawiło pierwszy raz tak mam a myślałam że jest dobrze a teraz siedzę i się trzęse cala czy aby nie zaczynam słyszeć głosów bo nigdy nie miałam takich myśli..to natręt czy nie wiem głos w głowie? Oszaleje zaraz tak się boję

Też miałam kilka lat temu taki etap strachu przed psychozą i schizofrenią. Na szczęście jest już daleko za mną i teraz wydaje mi się to śmieszne i absurdalne co wtedy myślałam, więc na pewno się z tego wychodzi A co do Twoich myśli to po prostu jesteś przewrażliwiona na wszystko co się dzieje w Twoim umyśle przez nerwicę. Jakbyś miała schizofrenię, to gdybyś słyszała głosy nie wpadałabyś w panikę pod tytułem "o nie, zaczynam słyszeć głosy, wariuję, muszę iść do lekarza!" tylko myślałabyś "to CIA nasyła mi te myśli jakimś nowym systemem szpiegującym, muszę nałożyć czepek z folii aluminiowej, żeby zakłócić sygnał". Oczywiście to przerysowane, celowo. Chyba wiesz o co chodzi Ale sama widzisz, jaka ogromna różnica jest między tymi sposobami myślenia. Poza tym gdybyś słyszała głosy to byś je faktycznie słyszała, więc nie przyszłoby Ci do głowy, że to Twoja myśl. Tylko poszłabyś szukać po mieszkaniu, kto to do Ciebie mówi. Myśląc sobie racjonalnie w ten sposób da się wyjść z tego błędnego koła

Chyba najlepiej mi to wytlumaczylas serio.. bo ta nerwica jest tak skomplikowana ze ja jej już nie pojmuję..zeby człowiek musiał się zastanawiać nad tym czy to moja myśl czy może głos to już dla mnie na prawde hardcore..Ale pocieszylas mnie tym że z tego się wychodzi mam nadzieję ze i dojdę do tego momentu dziękuję.

Klaudia55 pisze: ↑

25 października 2018, o 08:57

Natalie1208 pisze: ↑

25 października 2018, o 08:55

Klaudia55 pisze: ↑

24 października 2018, o 22:13

Wyszłaś już z tego strachu przed tym? Ja kurczę niby wiem że to nerwica, Ale ciężko mi uwierzyć że daje aż takie odpaly.. zero zaufania do siebie,, do swoich zmysłów.. wszystko co opisujesz tez gdzies tam przerabialam, teraz mam etap tego że co nie przeczytam to sobie przypisze, lub ciagle o tym myślę i się nakrecam nie mam już ani siły ani pomysłu jak z tego się odkręcić, za ciula nie mogę tego zaakceptować tak mnie to straszy ze już mam dość :/

Miewam momenty nakrecenia, ale sa juz one zdecydowanie krótsze, potrafie olać te mysli i zyć. To przychodzi z czasem,juz w pewnym momencie umysł lapie ze to ściema i nei ma co sie nad tym zatrzymywać. Po 3 latach obaw o schizofrenie narawde w któryms momencie trzeba było powiedziec sobie stop, bo zycie mija a człowiek traci czas na bezsensowne gdybanie co jesli to jzu schizofrenia, albo jak w przyszłosci dostane.

Masz rację.. spróbuje poszukać tych postów i wbic sobie w końcu do głowy jakos

Klaudia55 pisze: ↑

24 października 2018, o 16:57

Boze tak się nakręciłam ze mi się wydaje że może to byl głos a ja już np nie odrozniam tego bo jestem chora..

KKK123 pisze: ↑

28 października 2018, o 20:49

Ktos kiedyś powiedział, chora psychicznie osoba nie wie o tym ze jest chora, a ty masz pełna świadomość tego ze coś jest z Tobą nie tak. Jest to nerwica, sama przez takie myśli przechodziłam na początku. Ale szybko mi przeszły, bo nie chciałam po prostu by coś miało nade mną kontrole zajmij się czymś i jak przestaniesz o tym myslec, a później znow zaczniesz powiedz sobie „nie myslalam o tym i było ok, wiec czas zająć moje myśli czymś innym”